-
1 zabrać się
сов.zabrać się się czyimś samochodem — подсе́сть к кому́-л. в маши́ну
zabrać się się z wycieczką — присоедини́ться к экску́рсии
3) уйти́, убра́ться posp.zabrać się się z domu — уйти́ из до́ма
Syn: -
2 zabrać\ się
сов. 1. do kogo-czego взяться, приняться за кого-что; приступить к чему;2. z kim присоединиться к кому, отправиться с кем; \zabrać\ się się czyimś samochodem подсесть к кому-л. в машину;\zabrać\ się się z wycieczką присоединиться к экскурсии;
3. уйти, убраться posp.;\zabrać\ się się z domu уйти из дома+1. wziąć się, rozpocząć, zacząć
См. также в других словарях:
praca — ż II, DCMs. pracacy; lm D. prac 1. «świadoma, celowa działalność człowieka zmierzająca do wytworzenia określonych dóbr materialnych lub kulturalnych, będąca podstawą i warunkiem istnienia i rozwoju społeczeństwa; wykonywany zawód, zajęcie,… … Słownik języka polskiego
porządek — m III, D. porządekdku, N. porządekdkiem; lm M. porządekdki 1. zwykle blm «regularny układ, rozkład, rozstawienie, plan czegoś; należyty ład, stan czegoś; czystość, schludność» Idealny, wzorowy porządek. Naturalny, przyrodzony porządek. Porządek… … Słownik języka polskiego
wykraść — dk Vc, wykraśćkradnę, wykraśćkradniesz, wykraśćkradnij, wykraśćkradł, wykraśćkradziony, wykraśćkradzeni, wykraśćkradłszy wykradać ndk I, wykraśćam, wykraśćasz, wykraśćają, wykraśćaj, wykraśćał, wykraśćany 1. «zabrać po kryjomu cudzą własność;… … Słownik języka polskiego
nos — 1. Coś kręci, wierci kogoś w nosie «coś drażni czyjś węch, wywołuje uczucie pieczenia, swędzenia w nosie»: (...) dopiero westchnął z ulgą, kiedy się znaleźli w podsieniach domu i na świeżym powietrzu. Zapach ciężkich pachnideł wiercił mu jeszcze… … Słownik frazeologiczny
sprzed — przyimek składający się z ubezdźwięcznionego przyimka z i przyimka przed (łączący się z rzeczownikiem w dopełniaczu), oznaczający: 1. «taki, który pochodzi z miejsca położonego przed czymś określonym przez towarzyszący przyimkowi rzeczownik»… … Słownik języka polskiego
porwać — dk IX, porwaćrwę, porwaćrwiesz, porwaćrwij, porwaćał, porwaćany porywać ndk I, porwaćam, porwaćasz, porwaćają, porwaćaj, porwaćał, porwaćany 1. «schwyciwszy, schwytawszy zabrać, uwieźć, uprowadzić kogoś, coś siłą, przemocą, wbrew czyjejś woli»… … Słownik języka polskiego
wyrwać — dk IX, wyrwaćrwę, wyrwaćrwiesz, wyrwaćrwij, wyrwaćrwał, wyrwaćrwany wyrywać ndk I, wyrwaćam, wyrwaćasz, wyrwaćają, wyrwaćaj, wyrwaćał, wyrwaćany 1. «rwąc wyciągnąć, wydrzeć coś z czegoś, siłą wydobyć, wydostać skądś; wyszarpnąć» Wyrwać coś komuś… … Słownik języka polskiego
dupa — 1. wulg. Dać dupy a) «odbyć z kimś stosunek seksualny» b) «poddać się, przegrać»: Życie jest za długie, żeby nie dać w nim dupy i każdy w końcu wpada w jakąś pułapkę. M. Miller, Milion. 2. wulg. Do dupy «do niczego»: (...) zaczął się tłumaczyć,… … Słownik frazeologiczny
usunąć — dk Vb, usunąćnę, usunąćniesz, usuń, usunąćnął, usunąćnęła, usunąćnęli, usunąćnięty usuwać ndk I, usunąćam, usunąćasz, usunąćają, usunąćaj, usunąćał, usunąćany 1. «zabrać coś skąd, aby nie zawadzało, aby zrobić miejsce; uprzątnąć, odsunąć,… … Słownik języka polskiego
kąt — 1. Chodzić, pot. łazić, tłuc się z kąta w kąt «chodzić bez celu w jakimś pomieszczeniu, zwykle na skutek zdenerwowania, niepokoju lub znudzenia, nie mogąc sobie znaleźć miejsca»: Marudził po domu, łaził z kąta w kąt, w południe dopiero wyszedł na … Słownik frazeologiczny
zjeść — dk, zjem, zjesz, zjedzą, zjedz, zjadł, zjedli, zjedzony, zjadłszy zjadać ndk I, zjeśćam, zjeśćasz, zjeśćają, zjeśćaj, zjeśćał, zjeśćany 1. «spożyć pokarm (pogryzłszy go i połknąwszy)» Zjeść coś łapczywie, w pośpiechu, na stojąco. Zjeść coś z… … Słownik języka polskiego